1. Bereikte doelen (gedeeltelijk)
Vorig academiejaar had ik volgende doelen gesteld, waar ik aan zou werken:
- Openstaan voor het muzische en al onze zintuigen gebruiken om muzische ervaringen nog intenser te beleven
- Het vermogen te ontwikkelen om kritisch te reflecteren over het eigen muzisch handelen en dat van anderen en dat evalueren in een genuanceerde taal
- Werken aan een muzisch aanbod vanuit een zorgvuldig gekozen onderwerp, geïntegreerd en strevend naar diepgang.
Ik vond het dan ook van belang om deze doelen even terug te bekijken waar ik in binnen deze doelen op dit moment sta.
1. Openstaan voor het muzische en al onze zintuigen gebruiken om muzische ervaringen nog intenser te beleven
Ik ben ervan overtuigd dat je muzische ervaringen alleen maar intens kan beleven als je al je zintuigen gebruikt. Door alle workshops en culturele voorstellingen werden al mijn zintuigen meer dan eens geprikkeld. Toen ik de eerste keer hoorde van deze opdracht sloeg ik wel in paniek vooral wat de tijdsindeling betreft. Het was echt wel een heel gepuzzel en geregel, maar achteraf gezien ben ik wel blij dat ik dit allemaal hebben kunnen ervaren.
Tijdens de workshops bv. bij het poppen maken beleefde ik dit heel intens: luisteren naar de uitleg van de lesgeefster én naar elkaar, kijken naar de lesgeefster, naar je eigen werk, naar elkaar en elkaars werk, praten met iedereen over wat je gaat doen, hoe je’t gaat doen, je ruikt de lijmgeur, geuren van het materiaal, je voelt de o.a. structuren van het materiaal en verschillende soorten materiaal, lijm aan je vingers, …
Tijdens bepaalde voorstellingen merkte ik die intense beleving ook. Dit was vooral tijdens Amber&S toen we de hoofdtelefoontjes kregen. Zo kon je de spelers goed verstaan en de muziek kwam ook beter uit. Ik heb de hoofdtelefoon even afgezet, dan werd het duidelijk waarom deze kregen. De akoestiek ging helemaal verloren... Met de hoofdtelefoon klonken de stemmen en de muziek zo dichtbij en werd je werkelijk meegesleurd in het verhaal. Je voelde de spanning, het verdriet, door de stemmen van de spelers en de muziek, in je oren. Het reuze-pop-up-boek maakte het mooi om te zien. Ook de herkenning van de gebouwen maakte dit leuk. De geur van die grote kartonnen platen (we zaten helemaal vooraan) kon je zo opsnuiven en mengde zich met de muffe geur van een oud gebouw. Horen, zien, voelen, ruiken, praten… Praten tijdens de voorstelling zat er niet in, maar daarna kon onze smaakzin dubbel geprikkeld worden, we konden nog even napraten over opgedane indrukken, maar was er ook mogelijkheid om een gratis drankje te consumeren in een andere ruimte.
Ik meen dan ook dat ik door al deze ervaringen erg gegroeid ben binnen dit doel. Ik heb het wel genoteerd bij bereikte doelen, maar ik vind dat je dit doel niet kunt afsluiten. Als LK, maar ook als persoon, moet je toch altijd openstaan om de wereld te beleven met al je zintuigen, ook de muzische wereld. Het moet onder je vel kruipen…
2. Het vermogen te ontwikkelen om kritisch te reflecteren over het eigen muzisch handelen en dat van anderen en dat evalueren in een genuanceerde taal
Dit doel had ik vorig academiejaar ook opgenomen bij de te bereiken doelen. Reflecteren is echt heel belangrijk. Naarmate de opleiding vordert, besef ik dit meer en meer. Zeker ook het muzisch handelen dient gereflecteerd te worden. Je moet hier altijd alert voor blijven om dit om een degelijke manier te blijven doen. Niet enkel ‘het is goed verlopen’, maar waarom is dit goed gegaan, of niet goed gegaan, kan ik het volgende keer anders doen, lag het aan mij, heb ik het niet goed uitgelegd, was de oefening te moeilijk, was er onvoldoende documentatie, enz. Het voordeel bij muzisch handelen, zo zie ik het, is dat bij bepaalde zaken er geen ‘goed’ of ‘fout’ is. Dit werkt stimulerend voor mij. Tijdens de workshop ‘Poppen maken’ had de lesgeefster een voorbeeld bij en stukjes mousse om aan te tonen hoe je tot een hoofd kan komen. Er waren verschillende vormen: druppel, ovaal, kegel, enz., maar ik heb uiteindelijk van een kegelhoofd iets volledigs anders gemaakt. Ik voelde mij er eerst wat vervelend bij, maar had toch het gevoel dat ik mijn eigen ding wou doen. Het kegelhoofd was de basis, maar de punt heb ik eraf geknipt. Wat eigenlijk de kin moest zijn heb ik 2x gemaakt en dan op elkaar gezet, zo kreeg je een kleiner hoofdje en kon de afgeknipte kegelpunt fungeren als tovernaarshoed of feeënhoed. Ik maakte een 2e kegelpunt en hiervan maakte ik een kroon. Mijn popje kon dan ook eens veranderen van outfit of een andere rol spelen (bv. per schooljaar).
De lesgeefster gaf aan dat het geen probleem was dat ik die zo aangepakt had, de bedoeling is om je eigen creatie te maken.
Zo vond ik toch wel dat ik mezelf kritisch bekeek, maar ook de anderen. Het evalueren in een genuanceerde taal heb ik na de workshop ook gedaan. Uiteindelijk had iedereen toch een eigen ‘touch’ aan de pop gegeven. We hebben dit dan ook besproken met elkaar.
Ook tijdens de stages is het evalueren van belang. Mijn mentor gaf me toch heel vaak aan dat ik heel veel positieve feedback geef aan de LLN (‘daar kan ik nog veel van leren’, zijn haar woorden). Dat deed me wel plezier. Specifiek voor de muzische lessen gaf ik ook steeds deze feedback, hoe raar een creatie soms kon zijn. Tijdens het doe-bord had ik als muzische opdracht een circustent maken van papier voorzien. Ik had meer dan voldoende boeken en prenten ter beschikking gelegd, zodanig dat ze konden beschouwen. Er waren verschillende kleuren van papier die ze konden gebruiken. Één LL had een wit genomen, daar gele stroken op getekend, zodanig dat een wit – geel patroon ontstond. Vervolgens had hij het blad opgerold tot een koker en dichtgeplakt. Kijk, juf, dit is mijn circustent… Eerlijkheidshalve geef ik toe dat mijn eerste innerlijke reactie verwarring was en een groot vraagteken boven mijn hoofd verscheen. Maar uit mijn mond kwam wel: ‘Wauw, knap gemaakt!’ Toen ik vroeg waarom het dak open gebleven was, zei hij: ‘Als er iemand uit een kanon geschoten wordt, gaat hij ineens door dit open gat en is het dak niet gescheurd…’ Wie ben ik dan om daar iets op te zeggen… buiten dan: ‘Goed gezien van jou!’
Net zoals bij voorgaand doel, is dit nooit ‘klaar’. Je moet je hier altijd bewust van zijn.
3. Werken aan een muzisch aanbod vanuit een zorgvuldig gekozen onderwerp, geïntegreerd en strevend naar diepgang
Door binnen de stage in het 1e leerjaar te werken rond een bepaald thema, meen ik toch zeker gewerkt te hebben aan dit doel en durf ik te stellen dit bereikt te hebben. Uiteraard is dit ook maar een momentopname en een evoluerend proces.
Mijn thema werd ‘Circus’ en dit heb ik in vele lessen kunnen integreren:
- Rekenen: o.a. Splitsen met jongleerballetjes, rode neuzen, …
- W.O.-bundel: geschiedenis, wonen, leven, circus in de kunst
- Doe-bord: circustent van papier, kooien voor de dieren met blokken, zoekprenten van het circus (bv aantal dieren, ballen, … tellen), filmpje over de opbouw van het circus, …
- Taal: vertellen over het circus, zinnen maken rond een prent van het circus, …
- Ook een liedje en gedichtje rond het circus had ik voorzien.
- Inleving in de circusfiguren, bewegen op circusmuziek, circustechnieken in een bewegingsles, voorlezen over het circus, enz.
Ik denk dat dit toch wel al een aardige opsomming is van alle activiteiten rond mijn thema.
2. Te bereiken doelen
- Impressies en ervaringen uitdrukken vanuit onze eigen leefwereld
- Op een actieve manier participeren aan het culturele leven
- De leefwereld van kinderen op een muzische wijze benaderen
1. Impressies en ervaringen uitdrukken vanuit onze eigen leefwereld
Dit doel wil ik zeker vermelden! Dit heb ik ondervonden bij het uitschrijven van mijn blog! In eerste instantie dacht ik dat dit een eenvoudige opdracht zou zijn. ‘Bloggen’, het is echt een werkwoord op zich. In het begin moest je er toch wel even inkomen, vind ik. Naarmate het blog vorderde, vorderde ook het bloggen. Het is niet zo maar gewoon eventjes je ervaringen neerschrijven. Ook hier moet je toch even nadenken hoe je dit verwoordt. De schrijfstijl is toch anders dan in bv. een verslag of een onderzoek. Voor mezelf durf ik wel te stellen dat ik hierin een stukje gegroeid ben, maar ik ben er nog niet. Nu ja, je bent er nooit… Dit is dan ook doel waar je blijvend aan moet werken, vind ik. Ik meen wel door ervaring zal dit wel vlotter gaan. Nu merkte ik dat ik soms veel tijd verspilde naar het zoeken van woorden, zinnen, e.d.
De laatste dagen voor het indienen van onze opdrachten hebben we onze bloglinks doorgestuurd, zo konden toch eens even piepen bij elkaar hoe iedereen het had aangepakt. Weer heel leuk om te zien hoe verschillend dit soms was.
2. Op een actieve manier participeren aan het culturele leven
Ervaringen uitdrukken door ervaringen op te doen… Door deel te nemen aan de workshops en voorstellingen bij te wonen, doe je ook heel wat ervaring op. Dat heb ik toch ook aan den lijve ondervonden. Sommige ideeën en tips neem je mee, anderen gaan verloren; het ene is dan ook bruikbaarder dan het andere. De tips bij de voorleesworkshop waren zeker nuttig, ook het gebruik van klaspoppen, enz. Door zulke dingen te horen, ga je hier ook bewuster mee om, dan dat je dat gewoon ergens leest.
Ik vind het ook gewoon fijn om workshops te doen en voorstellingen te doen. Het meeste kies ik wel voor theatervoorstellingen, daarom wat het eens leuk om binnen deze opdracht bewust te worden van je keuzes. En koos ik ook bewuster voor andere voorstellingen (zoals een klassiek concert). Nochtans ben ik al diverse keren naar de Nights of the Proms geweest, maar dat is toch wat anders.
3. De leefwereld van kinderen op een muzische wijze benaderen
Aan dit doel heb ik getracht te werken binnen het thema Circus. In eerste instantie door veel voor te lezen. Ook door de kinderen zelf te laten ervaren, zoals ik in de muzische les, bewegen op circusmuziek, trachtte naar voor te brengen. In de andere muzische les over het circus (verkleden en inleven) had ik als instap het ‘circus in de kunst’ voorzien. Vooral prenten van schilderijen en boeken met prenten had ik meegenomen. Hierop staan verschillende circusfiguren voorgesteld. Toen ik dit alles toonde, reageerden de LLN heel spontaan en waren telkens opnieuw benieuwd naar wat ik hen nu weer zou tonen. Net die week van mijn stageles kreeg ik een omslag in de brievenbus met een postzegel van het circus op! Deze heb ik uiteraard meegenomen naar de les.
Mede door ze vanuit verschillende domeinen het circus te laten proeven, beleven en ervaren (bewegen, circustechnieken, zang, beeld, muziek, enz.) vind ik dat ik de LLN tijdens de stage van het 1e leerjaar toch al muzisch benaderd heb.
Maar ik besef maar al te goed, dat het altijd wel beter kan en dat dit een doel is waar je ook steeds bewust aan moet werken, zoals je aan alle doelen dient te werken.
Zoals een zonnebloem water nodig om open te bloeien en te schitteren, heeft een mens ook bepaalde voeding nodig om te schitteren, muzische voeding...
*-*-*-*-*-*-*-*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten