Voorstelling 2: Onderzeeboot

Onderzeeboot gezien… Geweldig!!! Inderdaad zowel de auteur als de illustrator staan op het podium.  Terwijl de auteur het hele verhaal vertelt, tekent de illustrator!  Echt knap.  De illustrator had een hele reeks achtergronden, gebruikte ‘poppetjes’, figuurtjes uit het boek.  Van sommige figuurtjes kon hij één of meerdere ledematen laten bewegen, of de mond, …   De auteur betrok de kinderen heel de tijd in het verhaal; er was heel veel interactie.  Dit ging ook makkelijk, aangezien de voorstelling in een heel klein zaaltje doorging en er hooguit 10 kinderen en evenveel volwassenen aanwezig waren.  Dit maakte het echt wel supergezellig.  Het was ongelofelijk intrigerend om te zien hoe de kinderen hier helemaal in opgaan, zelfs mijn eigen kinderen.  Ik vreesde nl. dat ze iets te oud zouden zijn (8 en 11), maar ze vonden het ook een superleuke voorstelling.  Het verhaal is heel leuk.  Anton is een jongetje dat heel graag boeken leest en erin wegdroomt.  Hij droomt van de avonturen waarover hij leest.  Zelf durft hij en mag hij van zijn mama niet te avontuurlijk zijn.  Op een dag komt Stief, een buurjongetje, in zijn tuin terecht.  De tuintjes in de stad grenzen allemaal aan elkaar en iedereen kan iedereen horen.  Zo zijn er verschillende buren, die de auteur en de illustrator tot leven wekken.

Terwijl de tekenaar een figuurtje tekende, vertelde de auteur verder, maar het ging dan meestal over het personage, wat voor iemand het is, wat de relatie is met de andere buren, enz.  Er was heel de tijd wel iets te zien en te volgen.  Wat ook heel leuk was, was het gebruik van muziekinstallaties.  Moderne cd’s wisselden elkaar af met live muziek (er was nog een muzikant verstopt achter het gordijn) en cassettes.  De wisseling van cd’s e.d. deed de auteur allemaal zelf, terwijl hij bleef doorvertellen.

Uiteindelijk beleven Anton en Stief hun eigen avontuur in hun onderzeeboot die op het dak van het flatgebouw zelf gemaakt hebben.
Om een idee te hebben:

 

Maak je eigen verhaal!  Download hier een blanco exemplaar; een aanzet is al gegeven door Bert Dombrecht: 

Heel leuk om iets gelijkaardigs te doen met kinderen. Ik moest denken aan ons filmpje voor het toonmoment.  Hier kan je volgens mij ook met kinderen op een gelijkaardige manier werken.  Kinderen kiezen een verhaal, lezen in, maken tekeningen, tekeningen inscannen.  Ook het laten bijtekenen zoals Bert Dombrecht doet, lijkt me wel haalbaar in een 3e graad.  Natuurlijk niet een hele voorstelling, maar toch kleine stukjes.  Noem het de poppenkast van deze tijd, een digitale poppenkast...